هو المقیت
داغ دلــش، تــازه مــی شــود . . .
برای کشتن یک پرنده، یک قیچی کافیست.
لازم نیست آن را در قلبش فرو کنی یا گلویش را با آن بشکافی .
پرهایش را بزن ...خاطره پریدن با او کاری می کند که خودش را به اعماق دره ها پرت کند
دل شکسته همیشه برایمان کافیست
همیشه گریه ی بی انتهایمان کافیست
شکسته بالی مارا کسی نمیفهمدهمین نرفتن کرب و بلایمان کافیست
چقدر نامه نوشتم که دوستت دارم
چقدر گریه ؟ همین گریه هایمان کافیست
بیا و با غم رسوایی ام مدارا کن
قسم به چادر خیرالنسایمان کافیست؟
برای اینکه شب جمعه کربلا بروم
دعای خیر حضرت آقا رضایمان کافیست
حضرت زهرا (س) وارد مسجد شد .
دید شمشیر روی سر امیرالمومنین گرفته اند و میخواهند به زور بیعت بگیرند .
دل نوشت:
گریه نکن ، حرمله بیدار میشه....
ستاره های سو سو زن، در آسمان رمضان، نشسته بودند و ماه کاملِ درخشنده را تحسین میکردند. ناگاه، بارقه ای از زمین به پشت آسمان درخشیدن گرفت.
از آن بالادست دور، از آن ملکوت اوج گرفته، ستاره ها دیدند که در زمین، ماه نورسیده ای در قنداقه متبرکش؛ به سمت آسمانیان لبخند میزند. دیدند که آغوش فاطمه، شکلی مادرانه به خویش گرفت و آن ماه منیر را به سینه فشرد و دیدند که مهتاب، از شرم آن رخساره روشن، سر در ابرها فرو کرد.
هوالنور
اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور....دل نوشت:
از آن زمان که گل ما به عشق می آمیخت
خدا، خدایی خود را به پای زهرا (سلام الله علیها) ریخت
مباد صبح قیامت شفاعتم نکنی
به غیر عاطفه از مادر انتظاری نیست ...
